Η βουβωνοκήλη εντοπίζεται στην περιοχή μεταξύ κορμού και μηρού και είναι δυνατό να υπάρχει δεξιά, αριστερά ή-συχνά- και αμφίπλευρα. Δημιουργείται όταν κάποιο ενδοκοιλιακό σπλάγχνο (συνηθέστερα ενδοκοιλιακό λίπος ή τμήμα του εντέρου) προβάλλει μέσω ενός αδύναμου σημείου του κατώτερου κοιλιακού τοιχώματος. Η προβολή αυτή μπορεί να προκαλεί ενόχληση και πόνο, ιδιαίτερα όταν το άτομο βήχει ή σκύβει για να σηκώσει ένα βαρύ αντικείμενο, ή μπορεί να είναι και ασυμπτωματική για μακρό χρονικό διάστημα.
Η βουβωνοκήλη δημιουργείται λόγω αύξησης της πίεσης στην ενδοκοιλιακή χώρα.
Αυξημένες πιθανότητες εμφάνισης βουβωνοκήλης έχουν:
- Άτομα που σηκώνουν μεγάλα βάρη
- Αθλητές
- Γυναίκες στην περίοδο της εγκυμοσύνης
- Άτομα με πλεονάζον σωματικό βάρος (παχυσαρκία)
- Άτομα με χρόνια δυσκοιλιότητα
- Ατομα με χρόνιο βήχα
Φυσικά, υπάρχουν και περιπτώσεις όπου άτομα με βουβωνοκήλη δεν ανήκουν σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες. Εδώ, σημαντικό παράγοντα αποτελεί η γενετική προδιάθεση του ατόμου, δηλαδή μία γενετικά καθορισμένη κακή συνδεσμολογία στα κοιλιακά τους τοιχώματα.
Συμπτώματα
Στο αρχικό στάδιο της πάθησης, ο ασθενής με βουβωνοκήλη ενδέχεται να μην αντιληφθεί καν την ύπαρξή της, πέρα από -ίσως- ένα ελαφρύ τσούξιμο ή αίσθηση καύσου (‘κάψιμο’) στην περιοχή της βουβωνικής χώρας. Χαρακτηριστική εκδήλωση της βουβωνοκήλης είναι η εμφάνιση μίας διόγκωσης, ενός «εξογκώματος» χαμηλά, στη βουβωνική χώρα (λίγο πιο ψηλά από τα γεννητικά όργανα), η οποία συνήθως εξαφανίζεται όταν το άτομο ξαπλώνει και χαλαρώνει και επανεμφανίζεται στην όρθια θέση ή κατά τη διάρκεια άσκησης και εργασίας.
Επιπλοκές
Η πιο επικίνδυνη επιπλοκή της βουβωνοκήλης είναι η περίσφιξη του περιεχομένου της που μπορεί να οδηγήσει σε νέκρωση και γάγγραινα των οργάνων που περιέχονται στην κήλη, με δυνητικά επικίνδυνες συνέπειες. Η χρονική στιγμή των επιπλοκών αυτών δεν είναι προβλέψιμη, οπότε η ενδεδειγμένη χρονική στιγμή αντιμετώπισης της κήλης είναι το συντομότερο δυνατόν από τη στιγμή της εμφάνισής της.
Σε περίπτωση περίσφιξης, συμπτώματα που πρέπει να θορυβήσουν άμεσα τον ασθενή και να τον οδηγήσουν σε αναζήτηση άμεσης χειρουργικής εκτίμησης είναι:
- Ναυτία
- Εμετός
- Οξύς πόνος
- Ερυθρότητα
- Τοπική θερμότητα
- Πυρετός
- Ταχυκαρδία
- Διάχυτο κοιλιακό άλγος
Σύγχρονη Χειρουργική Θεραπεία της Βουβωνοκήλης
Βρισκόμαστε στην εποχή της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής. Η εξέλιξη φυσικά δεν μπορούσε να μην επεκταθεί και στη χειρουργική θεραπεία των κηλών. Η λαπαροσκοπική προσέγγιση αποτελεί την τεκμηριωμένα πρώτη επιλογή, αποτελεί το βήμα παραπάνω στη χειρουργική θεραπεία. Αν και τεχνικά απαιτητική, θεωρείται η πλέον αρμονική ελάχιστα επεμβατική χειρουργική προσέγγιση στην αντιμετώπιση της βουβωνοκήλης.
Εξασφαλίζει:
– Άριστο αισθητικό αποτέλεσμα (3 μικρές τομές 0,5 εκατοστού σε αντίθεση με την κλασική τομή 10 έως 15 εκατοστών)
-Μηδαμινό μετεγχειρητικός πόνο.
-Γρηγορότερη ανάρρωση.
-Γρηγορότερη επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες.
-Καλύτερη μηχανική τοποθέτηση του πλέγματος, κάτω από τους μύες.
-Μηδαμινή απώλεια αίματος.
-Μικρότερες πιθανότητες υποτροπής 1%.
Το πλέγμα τοποθετείται στο σημείο του χάσματος έτσι ώστε να κλείσει το άνοιγμα του κοιλιακού τοιχώματος και να ενισχύσει το αδύναμο κοιλιακό τοίχωμα. Είναι μη απορροφήσιμο και απόλυτα συμβατό με το σώμα. Ο ασθενής παραμένει για παρακολούθηση ένα βράδυ και την επομένη παίρνει εξιτήριο δίχως διατροφικούς περιορισμούς. Μπορεί να επιστρέψει στις περισσότερες από τις καθημερινές δραστηριότητές του μέσα σε λίγες μόνο ημέρες. Για την πλήρη ανάρρωση χρειάζονται 7-10 ημέρες.
Οι πρόσφατες αναθεωρημένες διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες σχετικά με τη σύγχρονη αντιμετώπιση των κηλών της βουβωνικής περιοχής (βουβωνοκήλη και μηροκήλη), απαντούν με σαφήνεια σχετικά με τις χειρουργικές μεθόδους που πρέπει να χρησιμοποιούνται και διαλύουν πολλούς μύθους που κυκλοφορούν διαδικτυακά για εναλλακτικές τεχνικές . Παράλληλα, επιβεβαιώνουν την αναγκαιότητα σημαντικής εμπειρίας από την πλευρά του χειρουργού για την οριστική αντιμετώπιση της κήλης, με ελάχιστο ποσοστό επιπλοκών.
Σύμφωνα με τις οδηγίες:
- Η αποκατάσταση της βουβωνοκήλης απαιτεί την τοποθέτηση πλέγματος
- Η λαπαροενδοσκοπική αποκατάσταση της βουβωνοκήλης έχει ταχύτερη ανάρρωση, λιγότερο μετεγχειρητικό και χρόνιο πόνο και είναι λιγότερο δαπανηρή, σε σχέση με την κλασική ανοικτή τεχνική
- Οι άμφω βουβωνοκήλες (και στις δύο πλευρές) πρέπει να αντιμετωπίζονται με τη λαπαροενδοσκοπική τεχνική
- Σε γυναίκες με κήλη στη βουβωνική χώρα, η ενδεικνυόμενη τεχνική είναι πάντα η λαπαροενδοσκοπική καθώς με αυτήν μπορεί να διορθωθεί ταυτόχρονα και η μηροκήλη αν συνυπάρχει
