Ο οισοφάγος Barrett είναι μια κατάσταση κατά την οποία η επίπεδη ροζ επένδυση του σωλήνα κατάποσης (βλεννογόνος) που συνδέει το στόμα με το στομάχι (οισοφάγος) καταστρέφεται από παλινδρόμηση οξέος, η οποία προκαλεί την πάχυνση της επένδυσης και την ερυθρότητα.
Μεταξύ του οισοφάγου και του στομάχου βρίσκεται μια κρίσιμης σημασίας βαλβίδα, ο κατώτερος οισοφαγικός σφιγκτήρας (LES). Με την πάροδο του χρόνου, ο LES μπορεί να αρχίσει να ανεπαρκεί, οδηγώντας σε όξινη και χημική βλάβη του οισοφάγου, μια κατάσταση που ονομάζεται γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠΝ). Η ΓΟΠΝ συχνά συνοδεύεται από συμπτώματα όπως καούρα ή παλινδρόμηση. Σε μερικούς ανθρώπους, αυτή η ΓΟΠΝ μπορεί να προκαλέσει μια αλλαγή στα κύτταρα που καλύπτουν τον κατώτερο οισοφάγο, προκαλώντας τον οισοφάγο Barrett.
Ο οισοφάγος Barrett σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του οισοφάγου. Αν και ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου του οισοφάγου είναι μικρός, είναι σημαντικό να κάνετε τακτικές εξετάσεις με προσεκτική απεικόνιση και εκτεταμένες βιοψίες του οισοφάγου για τον έλεγχο προκαρκινικών κυττάρων (δυσπλασία). Εάν ανακαλυφθούν προκαρκινικά κύτταρα, μπορούν να αντιμετωπιστούν για την πρόληψη του καρκίνου του οισοφάγου.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
Οισοφάγος Barrett – Συμπτώματα
Η ανάπτυξη του οισοφάγου Barrett αποδίδεται συχνότερα σε μακροχρόνια ΓΟΠΝ, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει αυτά τα σημεία και συμπτώματα:
Συχνές καούρες και παλινδρόμηση του περιεχομένου του στομάχου
- Δυσκολία στην κατάποση τροφής
- Λιγότερο συχνά, πόνος στο στήθος
Περιέργως, περίπου οι μισοί από τους ανθρώπους που έχουν διαγνωστεί με οισοφάγο Barrett αναφέρουν ελάχιστα έως καθόλου συμπτώματα παλινδρόμησης οξέος. Επομένως, θα πρέπει να συζητήσετε την υγεία του πεπτικού σας συστήματος με το γιατρό σας σχετικά με την πιθανότητα οισοφάγου Barrett.
Πότε να δείτε γιατρό
Εάν είχατε πρόβλημα με καούρα, παλινδρόμηση και παλινδρόμηση οξέος για περισσότερα από πέντε χρόνια, τότε θα πρέπει να ρωτήσετε το γιατρό σας σχετικά με τον κίνδυνο εμφάνισης οισοφάγου Barrett.
Ζητήστε άμεση βοήθεια εάν:
- Έχετε πόνο στο στήθος, που μπορεί να είναι σύμπτωμα καρδιακής προσβολής
- Δυσκολίαι στην κατάποση
- Κάνετε εμετό κόκκινο αίμα ή αίμα που μοιάζει με κατακάθι καφέ
- Εχετε μαύρα, πίσσα ή αιματηρά κόπρανα
- Χάνετε βάρος
Οισοφάγος Barrett – Αιτίες
Η ακριβής αιτία του οισοφάγου Barrett δεν είναι γνωστή. Ενώ πολλοί άνθρωποι με οισοφάγο Barrett έχουν μακροχρόνια ΓΟΠΝ, πολλοί δεν έχουν συμπτώματα παλινδρόμησης, μια κατάσταση που συχνά ονομάζεται «σιωπηλή παλινδρόμηση».
Είτε αυτή η παλινδρόμηση οξέος συνοδεύεται από συμπτώματα ΓΟΠ είτε όχι, το στομαχικό οξύ και οι χημικές ουσίες οι οποίες παλινδρομούν στον οισοφάγο, καταστρέφουν τον ιστό του και προκαλούν τον οισοφάγο Barrett.
Παράγοντες κινδύνου
Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης οισοφάγου Barrett περιλαμβάνουν:
- Οικογενειακό ιστορικό. Αυξάνει τις πιθανότητές εμφάνισης οισοφάγου Barrett καθώς και του καρκίνου του οισοφάγου.
- Οι άνδρες είναι πολύ πιο πιθανό να αναπτύξουν οισοφάγο Barrett.
- Οι λευκοί άνθρωποι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο της νόσου από ό,τι οι άνθρωποι άλλων φυλών.
- Ηλικία. Ο οισοφάγος Barrett μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά είναι πιο συχνός σε ενήλικες άνω των 50 ετών.
- Χρόνια καούρα και παλινδρόμηση οξέος. Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση που δεν βελτιώνεται όταν παίρνετε φάρμακα γνωστά ως αναστολείς αντλίας πρωτονίων ή η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση που απαιτεί τακτική φαρμακευτική αγωγή μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο οισοφάγου Barrett.
- Κάπνισμα ή ιστορικό καπνίσματος
- Παχυσαρκία. Το σωματικό λίπος γύρω από την κοιλιά σας αυξάνει περαιτέρω τον κίνδυνο.
Επιπλοκές
Τα άτομα με οισοφάγο Barrett διατρέχουν κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του οισοφάγου. Ο κίνδυνος είναι μικρός, ακόμη και σε άτομα που έχουν προκαρκινικές αλλαγές στα κύτταρα του οισοφάγου τους. Ευτυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι με οισοφάγο Barrett δεν θα αναπτύξουν ποτέ καρκίνο του οισοφάγου.
Διάγνωση
Η ενδοσκόπηση χρησιμοποιείται γενικά για να προσδιοριστεί εάν έχετε οισοφάγο Barrett.
Ένας φωτισμένος σωλήνας με κάμερα στο άκρο (ενδοσκόπιο) περνάει στον λαιμό για να ελέγξει για σημάδια αλλαγής του οισοφάγου ιστού. Ο φυσιολογικός ιστός του οισοφάγου φαίνεται χλωμός και γυαλιστερός. Στον οισοφάγο Barrett, ο ιστός εμφανίζεται κόκκινος και βελούδινος.
Ο γιατρός θα αφαιρέσει ιστό (βιοψία) από τον οισοφάγο. Ο ιστός που έχει υποβληθεί σε βιοψία μπορεί να εξεταστεί για να προσδιοριστεί ο βαθμός αλλαγής.
Προσδιορισμός του βαθμού αλλαγής ιστού
Ένας γιατρός που ειδικεύεται στην εξέταση ιστού σε εργαστήριο (παθολογοανατόμος) καθορίζει τον βαθμό δυσπλασίας στα κύτταρα του οισοφάγου σας. Ο ιστός μπορεί να ταξινομηθεί ως:
Δεν υπάρχει δυσπλασία, εάν υπάρχει οισοφάγος Barrett, αλλά δεν εντοπίζονται προκαρκινικές αλλαγές στα κύτταρα.
Χαμηλού βαθμού δυσπλασία, εάν τα κύτταρα παρουσιάζουν μικρά σημάδια προκαρκινικών αλλαγών.
Υψηλού βαθμού δυσπλασία, εάν τα κύτταρα παρουσιάζουν πολλές αλλαγές. Η υψηλού βαθμού δυσπλασία θεωρείται ότι είναι το τελευταίο βήμα πριν τα κύτταρα μετατραπούν σε καρκίνο του οισοφάγου
Έλεγχος για τον οισοφάγο Barrett
Το Αμερικανικό Κολλέγιο Γαστρεντερολογίας λέει ότι ο έλεγχος μπορεί να συνιστάται σε άνδρες που είχαν συμπτώματα ΓΟΠΝ τουλάχιστον εβδομαδιαίως, που δεν ανταποκρίνονται στη θεραπεία με φάρμακα αναστολέων αντλίας πρωτονίων και που έχουν τουλάχιστον δύο ακόμη παράγοντες κινδύνου, όπως:
- οικογενειακό ιστορικό οισοφάγου Barrett ή καρκίνου του οισοφάγου
- άνδρες
- λευκή φυλή
- ηλικία πάνω από 50
- καπνιστής ή με ιστορικό κα[πνίσματος
- κεντρική παχυσαρκία (πολύ κοιλιακό λίπος)
Οισοφάγος Barrett -Θεραπεία
Η θεραπεία για τον οισοφάγο Barrett εξαρτάται από την έκταση της μη φυσιολογικής κυτταρικής ανάπτυξης στον οισοφάγο και τη συνολική υγεία του ασθενούς.
Χωρίς δυσπλασία
- Περιοδική ενδοσκόπηση για την παρακολούθηση των κυττάρων στον οισοφάγο. Εάν οι βιοψίες δεν δείχνουν δυσπλασία, επανάληψη της ενδοσκόπησης σε ένα χρόνο και στη συνέχεια κάθε τρία έως πέντε χρόνια εάν δεν υπάρξουν αλλαγές.
- Θεραπεία για ΓΟΠΝ. Η φαρμακευτική αγωγή και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορούν να απαλύνουν τασυμπτώματά. Οι χειρουργικές ή ενδοσκοπικές διαδικασίες για τη διόρθωση της διαφραγματοκήλης ή για τη σύσφιξη του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα που ελέγχει τη ροή του οξέος του στομάχου μπορεί να είναι μια επιλογή.
Χαμηλού βαθμού δυσπλασία
Η χαμηλού βαθμού δυσπλασία θεωρείται το πρώιμο στάδιο των προκαρκινικών αλλαγών. Εάν εντοπιστεί δυσπλασία χαμηλού βαθμού, θα πρέπει να επαληθευτεί από έμπειρο παθολόγο. Για χαμηλού βαθμού δυσπλασία, συστήνεταιι άλλη ενδοσκόπηση σε έξι μήνες, με επιπλέον παρακολούθηση κάθε έξι έως 12 μήνες.
Όμως, δεδομένου του κινδύνου καρκίνου του οισοφάγου, μπορεί να συνιστάται θεραπεία εάν επιβεβαιωθεί η διάγνωση.Οι προτιμώμενες θεραπείες περιλαμβάνουν:
- Ενδοσκοπική εκτομή, η οποία χρησιμοποιεί ένα ενδοσκόπιο για την αφαίρεση κατεστραμμένων κυττάρων για να βοηθήσει στην ανίχνευση της δυσπλασίας και του καρκίνου.
- Αφαίρεση ραδιοσυχνοτήτων, η οποία χρησιμοποιεί θερμότητα για την αφαίρεση του μη φυσιολογικού ιστού του οισοφάγου. Η αφαίρεση με ραδιοσυχνότητες μπορεί να συνιστάται μετά από ενδοσκοπική εκτομή.
- Κρυοθεραπεία, η οποία χρησιμοποιεί ένα ενδοσκόπιο για την εφαρμογή κρύου υγρού ή αερίου σε μη φυσιολογικά κύτταρα στον οισοφάγο. Τα κύτταρα αφήνονται να ζεσταθούν και μετά καταψύχονται ξανά. Ο κύκλος της κατάψυξης και της απόψυξης βλάπτει τα μη φυσιολογικά κύτταρα.
Υψηλού βαθμού δυσπλασία
Η υψηλού βαθμού δυσπλασία θεωρείται γενικά ότι είναι πρόδρομος του καρκίνου του οισοφάγου. Για το λόγο αυτό,συστήνεται ενδοσκοπική εκτομή, αφαίρεση με ραδιοσυχνότητες ή κρυοθεραπεία. Μια άλλη επιλογή μπορεί να είναι η χειρουργική επέμβαση, η οποία περιλαμβάνει την αφαίρεση του κατεστραμμένου τμήματος του οισοφάγου και τη σύνδεση του υπόλοιπου τμήματος στο στομάχι.
Η υποτροπή του οισοφάγου Barrett είναι δυνατή μετά τη θεραπεία.Γι αυτό τον λόγο είναι απαραίτητη η τακτική παρακολούθηση.
Τρόπος ζωής και σπιτικές θεραπείες
Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορούν να ανακουφίσουν τα συμπτώματα της ΓΟΠ, τα οποία μπορεί να αποτελούν τη βάση του οισοφάγου Barrett.Αυτές είναι:
- Διατήρηση υγιούς βάρους.
- Αποκλεισμός τροφών και ποτών που προκαλούν καούρες, όπως η σοκολάτα, ο καφές, το αλκοόλ και η μέντα.
- Διακοπή του καπνίσματος.
- Αποφυγή, κατά το δυνατόν της παλινδρόμησης, σηκώνοντας το κεφάλι του κρεβατιού κατά τον ύπνο.
