Εννέα λόγοι για τους οποίους η παχυσαρκία δεν είναι απλώς μια επιλογή
Εννέα λόγοι για τους οποίους η παχυσαρκία δεν είναι απλώς μια επιλογή. Πολλοί άνθρωποι κατηγορούν τις κακές διατροφικές επιλογές και την αδράνεια ως αιτίες της παχυσαρκίας, αλλά δεν είναι πάντα τόσο απλό.
Κι άλλοι παράγοντες μπορεί να έχουν ισχυρές επιπτώσεις στο σωματικό βάρος και την παχυσαρκία, μερικοί από τους οποίους είναι εκτός του ελέγχου ενός ατόμου.
Αυτοί περιλαμβάνουν γενετικούς, περιβαλλοντικούς παράγοντες, ορισμένες παθήσιες και πολλά άλλα.
Αυτό το άρθρο απαριθμεί 9 επιτακτικούς λόγους για τους οποίους η παχυσαρκία δεν είναι απλώς μια επιλογή.
1. Γενετική και προγεννητικός παράγοντας
Η υγεία κατά την πρώιμη ζωή είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς επηρεάζει την υγεία μας αργότερα. Στην πραγματικότητα, πολλά μπορούν να προσδιοριστούν όσο το έμβρυο είναι ακόμα στη μήτρα.
Η διατροφή και οι επιλογές του τρόπου ζωής μιας μητέρας έχουν μεγάλη σημασία και μπορεί να επηρεάσουν τη μελλοντική συμπεριφορά και τη σωματική σύνθεση του μωρού.
Μελέτες δείχνουν ότι οι γυναίκες που παίρνουν υπερβολικό βάρος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι πιο πιθανό να έχουν βαριά 3χρονα.
Ομοίως, τα παιδιά που έχουν γονείς και παππούδες με παχυσαρκία είναι πολύ πιο πιθανό να γίνουν παχύσαρκα από τα παιδιά με γονείς και παππούδες με φυσιολογικό βάρος
Επιπλέον, τα γονίδια που κληρονομούμε από τους γονείς μας μπορεί να καθορίσουν την ευαισθησία μας στην αύξηση βάρους.
Αν και η γενετική και οι παράγοντες πρώιμης ζωής δεν ευθύνονται αποκλειστικά για την παχυσαρκία, συμβάλλουν στο πρόβλημα προδιαθέτοντας τους ανθρώπους σε αύξηση βάρους.
Περίπου το 40% των παιδιών με υπερβολικό βάρος θα συνεχίσουν να είναι υπέρβαρα κατά την εφηβεία τους και το 75−80% των εφήβων με παχυσαρκία θα διατηρήσουν αυτή την κατάσταση και στην ενήλικη ζωή
ΣΥΝΟΨΗ:
Η γενετική, το βάρος της μητέρας και το οικογενειακό ιστορικό μπορούν όλα να αυξήσουν την πιθανότητα παιδικής παχυσαρκίας, αλλά και ενηλίκων.
2. Γέννηση, βρεφική ηλικία και συνήθειες παιδικής ηλικίας
Αν και ο λόγος είναι άγνωστος, τα παιδιά που γεννιούνται με καισαρική τομή φαίνεται ότι είναι πιο επιρρεπή στην παχυσαρκία αργότερα στη ζωή τους
Αυτό ισχύει επίσης για τα βρέφη που τρέφονται με γάλα, τα οποία τείνουν να είναι πιο βαριά από τα μωρά που θηλάζουν.
Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι οι δύο ομάδες αναπτύσσουν διαφορετικά βακτήρια του εντέρου, τα οποία μπορούν να επηρεάσουν την αποθήκευση λίπους.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτοί οι παράγοντες γενικά δεν γίνονται με επιλογή είτε της μητέρας είτε του μωρού, αλλά φαίνεται να συνδέονται με τον κίνδυνο παχυσαρκίας του παιδιού.
Επιπλέον, η διαμόρφωση υγιεινών διατροφικών συνηθειών και άσκησης κατά την παιδική ηλικία μπορεί να είναι η πιο πολύτιμη πρόληψη κατά της παχυσαρκίας και των ασθενειών που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής.
Εάν τα μικρά παιδιά αναπτύξουν γεύση για υγιεινά αντί για επεξεργασμένα πρόχειρα τρόφιμα, τα βοηθά να διατηρήσουν φυσιολογικό βάρος σε όλη τους τη ζωή.
ΣΥΝΟΨΗ:
Ορισμένοι παράγοντες της παιδικής ηλικίας μπορεί να επηρεάσουν τον κίνδυνο παχυσαρκίας αργότερα. Αυτά περιλαμβάνουν
η μέθοδος τοκετού, ο θηλασμός και οι παιδικές διατροφικές συνήθειες και οι συνήθειες άσκησης.
3. Φάρμακα ή παθήσεις
Πολλές ιατρικές καταστάσεις μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με φάρμακα.
Η αύξηση βάρους είναι μια κοινή παρενέργεια πολλών τέτοιων φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων των φαρμάκων για τον διαβήτη, των αντικαταθλιπτικών και των αντιψυχωσικών.
Αυτά τα φάρμακα μπορεί να αυξήσουν την όρεξή, να μειώσουν το μεταβολισμό ή ακόμα και να αλλάξουν την ικανότητα του σώματός να καίει λίπος, αυξάνοντας τον ρυθμό αποθήκευσης λίπους.
Επιπλέον, πολλές κοινές παθήσεις μπορεί να προδιαθέσουν για αύξηση βάρους. Ένα βασικό παράδειγμα είναι ο υποθυρεοειδισμός.
ΣΥΝΟΨΗ:
Η αύξηση βάρους είναι μια κοινή παρενέργεια πολλών φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων των φαρμάκων για τον διαβήτη, αντικαταθλιπτικά και αντιψυχωσικά.
4. Ισχυρές ορμόνες πείνας
Η πείνα και το ακατάσχετο φαγητό δεν προκαλούνται μόνο από απληστία ή έλλειψη θέλησης.
Η πείνα ελέγχεται από πολύ ισχυρές ορμόνες και χημικές ουσίες του εγκεφάλου, που αφορούν περιοχές που είναι υπεύθυνες για τις λιγούρες και την βουλιμία.
Αυτές οι ορμόνες δεν λειτουργούν σωστά σε πολλά άτομα με παχυσαρκία, γεγονός που αλλάζει τη διατροφική τους συμπεριφορά και προκαλεί μια ισχυρή φυσιολογική ορμή να τρώνε περισσότερο.
Ο εγκέφαλός έχει ένα κέντρο ΄΄ανταμοιβής΄΄, το οποίο αρχίζει να εκκρίνει ντοπαμίνη και άλλες χημικές ουσίες που μας κάνουν να αισθανόμαστε καλά όταν τρώμε.
Αυτός είναι ο λόγος που οι περισσότεροι απολαμβάνουν να τρώνε. Αυτό το σύστημα διασφαλίζει επίσης ότι τρώμε αρκετό φαγητό για να λαμβάνουμε όλη την ενέργεια και τα θρεπτικά συστατικά που χρειαζόμαστε.
Η κατανάλωση πρόχειρου φαγητού απελευθερώνει πολύ περισσότερες από αυτές τις χημικές ουσίες που προκαλούν καλή αίσθηση από την κατανάλωση μη επεξεργασμένων τροφίμων. Αυτό αποφέρει μια πολύ πιο ισχυρή ανταμοιβή στον εγκέφαλό μας.
Ο εγκέφαλός μπορεί στη συνέχεια να αναζητήσει περισσότερη ΄΄ανταμοιβή΄΄ προκαλώντας ισχυρούς πόθους για αυτά τα πρόχειρα φαγητά. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε έναν φαύλο κύκλο που μοιάζει με εθισμό.
ΣΥΝΟΨΗ:
Η πείνα ελέγχεται από ισχυρές ορμόνες. Αυτές οι ορμόνες συχνά δεν λειτουργούν σωστά στα άτομα με παχυσαρκία, η οποία προκαλεί ισχυρή φυσιολογική ορμή να τρώνε περισσότερο με αποτέλεσμα αύξηση του βάρους.
5. Αντίσταση στη λεπτίνη
Η λεπτίνη είναι μια πολύ σημαντική ορμόνη που βοηθά στη ρύθμιση της όρεξης και του μεταβολισμού.
Παράγεται από λιπώδη κύτταρα και στέλνει ένα σήμα στο τμήμα του εγκεφάλου που μας λέει να σταματήσουμε να τρώμε.
Η λεπτίνη ρυθμίζει τον αριθμό των θερμίδων που τρώμε και καίμε, καθώς και πόσο λίπος αποθηκεύει το σώμα μας.
Όσο περισσότερο λίπος περιέχεται στα λιποκύτταρα, τόσο περισσότερη λεπτίνη παράγουν. Τα άτομα με παχυσαρκία παράγουν πολλή λεπτίνη.
Ωστόσο, τείνουν επίσης να έχουν μια κατάσταση που ονομάζεται αντίσταση στη λεπτίνη
Έτσι, παρόλο που το σώμα παράγει πολλή λεπτίνη, ο εγκέφαλός δεν την βλέπει ούτε την αναγνωρίζει. Όταν ο εγκέφαλός δεν λαμβάνει το σήμα λεπτίνης, λανθασμένα πιστεύει ότι λιμοκτονεί, ακόμα κι αν έχει περισσότερο από αρκετό σωματικό λίπος αποθηκευμένο.
Αυτό κάνει τον εγκέφαλό να αλλάξει φυσιολογία και συμπεριφορά για να ανακτήσει το λίπος που πιστεύει ότι λείπει.
Η πείνα αυξάνεται και καίμε λιγότερες θερμίδες για να αποτρέψουμε την πείνα. Η προσπάθεια άσκησης δύναμης θέλησης ενάντια στο σήμα πείνας που προκαλείται από τη λεπτίνη είναι σχεδόν αδύνατο για πολλούς ανθρώπους.
ΣΥΝΟΨΗ:
Η αντίσταση στη λεπτίνη είναι συχνή σε άτομα με παχυσαρκία. Ο εγκέφαλός τους δεν αισθάνεται τη λεπτίνη που παράγεται και πιστεύει ότι
πεινούν. Αυτό προκαλεί μια ισχυρή φυσιολογική ορμή για περισσότερο φαγητό.
6. Κακή διατροφική διαπαιδαγώγηση
Στη σύγχρονη κοινωνία, ερχόμαστε αντιμέτωποι με ατελείωτες διαφημίσεις,προτάσεις υγείας, ισχυρισμούς διατροφής και ανθυγιεινά τρόφιμα.
Παρά τη σημασία της διατροφής, τα παιδιά και οι ενήλικες γενικά δεν διδάσκονται πώς να τρώνε σωστά.
Η διδασκαλία των παιδιών στη σημασία της υγιεινής διατροφής και της σωστής διατροφής έχει αποδειχθεί ότι τα βοηθά να κάνουν καλύτερες επιλογές αργότερα στη ζωή τους.
Η διατροφική εκπαίδευση είναι πολύ σημαντική, ειδικά όταν διαμορφώνουμε τις διατροφικές συνήθειες και τον τρόπο ζωής που φέρνουμε στην ενήλικη ζωή.
ΣΥΝΟΨΗ:
Το να διδάξουμε στα παιδιά τη σημασία της σωστής διατροφής είναι σημαντικό, αλλά η εκπαίδευση της σωστής διατροφής γενικά λείπει στην κοινωνία.
7. Εθιστικό πρόχειρο φαγητό
Ορισμένα τρόφιμα μπορεί να είναι εντελώς εθιστικά.
Ο εθισμός στο φαγητό περιλαμβάνει το να είσαι εθισμένος στο πρόχειρο φαγητό με τον ίδιο τρόπο που οι τοξικομανείς είναι εθισμένοι στα ναρκωτικά
Αυτό είναι πιο συνηθισμένο από όσο νομίζουμε.
Στην πραγματικότητα, έως και το 20% των ανθρώπων μπορεί να ζουν με εθισμό στα τρόφιμα και αυτός ο αριθμός φτάνει περίπου το 25% σε άτομα με παχυσαρκία ή υπερβολικό βάρος.
Όταν εθίζεσαι σε κάτι, χάνεις την ελευθερία επιλογής σου. Η χημεία του εγκεφάλου αρχίζει να παίρνει αποφάσεις για εμάς.
ΣΥΝΟΨΗ:
Τα πρόχειρα φαγητά μπορεί να είναι εθιστικά και έως και το 25% των ατόμων με παχυσαρκία ή υπερβολικό βάρος μπορεί να ζήσει με εθισμό στο φαγητό.
8. Η επίδραση των βακτηρίων του εντέρου
Το πεπτικό σύστημα φιλοξενεί έναν τεράστιο αριθμό βακτηρίων, τα οποία είναι γνωστά ως μικροχλωρίδα του εντέρου.
Πολλές μελέτες δείχνουν ότι αυτά τα βακτήρια είναι απίστευτα σημαντικά για τη γενική υγεία.
Είναι ενδιαφέρον ότι τα άτομα με παχυσαρκία τείνουν να έχουν διαφορετικά βακτήρια του εντέρου από αυτά με φυσιολογικό βάρος.
Τα βακτήρια του εντέρου σε άτομα με παχυσαρκία ή υπερβολικό βάρος μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικά στη συλλογή ενέργειας από τα τρόφιμα, αυξάνοντας τη συνολική θερμιδική αξία της διατροφής τους.
Ενώ η κατανόηση της σχέσης μεταξύ βάρους και βακτηρίων του εντέρου είναι περιορισμένη, τα αδιάσειστα στοιχεία δείχνουν ότι αυτοί οι μικροοργανισμοί παίζουν σημαντικό ρόλο στην παχυσαρκία.
ΣΥΝΟΨΗ:
Τα άτομα με παχυσαρκία έχουν διαφορετικά βακτήρια του εντέρου από τα άτομα με φυσιολογικό βάρος. Αυτό μπορεί να κάνει τα άτομα με παχυσαρκία να αποθηκεύουν περισσότερο λίπος.
9. Το περιβάλλον
Σε ορισμένες περιοχές, η αγορά υγιεινών τροφίμων δεν είναι απλώς μια επιλογή.
Αυτές οι περιοχές ονομάζονται συχνά ΄΄έρημοι τροφίμων΄΄ και βρίσκονται σε αστικές γειτονιές ή αγροτικές πόλεις χωρίς άμεση πρόσβαση σε υγιεινά, οικονομικά τρόφιμα.
Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην έλλειψη παντοπωλείων, αγορών με αγροτικά προϊόντα και παρόχων υγιεινών τροφίμων σε κοντινή απόσταση με τα πόδια.
Όσοι ζουν σε αυτές τις περιοχές είναι συχνά φτωχοί και μπορεί να μην έχουν πρόσβαση σε όχημα για να ταξιδέψουν μακριά για να αγοράσουν είδη παντοπωλείου.
Η αδυναμία να αγοράσουν υγιεινά και φρέσκα τρόφιμα περιορίζει σημαντικά τη διατροφή και αυξάνει τον κίνδυνο προβλημάτων όπως η παχυσαρκία.
Άλλοι περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορεί επίσης να παίζουν ρόλο στην παχυσαρκία, συμπεριλαμβανομένου του τεχνητού φωτός από ηλεκτρικούς λαμπτήρες, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τηλέφωνα και τηλεοράσεις.
Η νυχτερινή έκθεση στο φως και οι αλλαγές στον εσωτερικό βιολογικό ρολόι μπορεί επίσης να συμβάλλουν στην παχυσαρκία.
Μελέτες σε ζώα υποδεικνύουν ότι το τεχνητό φως μπορεί να αλλάξει τον εσωτερικό βιορυθμό.
ΣΥΝΟΨΗ:
Διάφοροι περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορεί να μας κάνουν πιο επιρρεπείς στην παχυσαρκία, μεταξύ των οποίων η έλλειψη πρόσβασης σε υγιεινά τρόφιμα και η έκθεση σε τεχνητό φως.
Όσον αφορά την παχυσαρκία, παίζουν πολλοί παράγοντες ρόλο, πολλοί από τους οποίους είναι πέρα από τον έλεγχό μας, όπως η γενετική, οι παιδικές συνήθειες, οι τυχών συνηπάρχουσες παθήσεις και οι ορμόνες.
Αν και η ανάπτυξη παχυσαρκίας μπορεί να μην είναι επιλογή και η απώλεια του υπερβολικού βάρους μπορεί να είναι δύσκολη, μπορούμε να χάσουμε βάρος εάν το επιλέξουμε.
