Τι είναι η κολεκτομή;
Η κολεκτομή, είναι η συνηθέστερη επέμβαση αντιμετώπισης παθήσεων του παχέος εντέρου, με περισσότερες από 600.000 διενεργούμενες επεμβάσεις ετησίως. Κατά την κολεκτομή εκτελείται είτε αφαίρεση ενός τμήματος (ή ακόμη και ολόκληρου) του παχέος εντέρου.
Τι είναι η λαπαροσκοπική κολεκτομή;
Η λαπαροσκοπική κολεκτομή αποτελεί τη σύγχρονη και πλέον ενδεδειγμένη μέθοδο αντιμετώπισης των παθήσεων του παχέος εντέρου. Παλαιότερα, η κλασική «ανοιχτή» επέμβαση αποτελούσε τη συχνότερη μέθοδο, που ωστόσο απαιτούσε μία μεγάλη -και δύσκολη- περίοδο ανάρρωσης. Η παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο ήταν διάρκειας 5 έως 10 ημερών και η ανάρρωση ξεπερνούσε τις 6 βδομάδες.
Τι είναι το παχύ έντερο;
Το παχύ έντερο, αποτελεί το περιφερικότερο τμήμα του πεπτικού συστήματος, με σημαντική συμβολή στη διαδικασία της πέψης. Αποτελεί τη συνέχεια του λεπτού εντέρου όπου διενεργείται η πλειοψηφία των διαδικασιών πέψης και θρεπτικής απορρόφησης. Διακρίνεται στο κόλον και στο τμήμα που βρίσκεται μέσα στην πύελο (τη λεκάνη) που ονομάζεται ορθό (ή απευθυσμένο).
Ποιες παθήσεις χρήζουν κολεκτομής;
Πλειάδα από καλοήθεις και κακοήθεις παθήσεις μπορεί να απαιτήσουν τη διενέργεια κολεκτομής, όπως:
– Πολύποδες παχέος εντέρου που δεν μπορούν να εξαιρεθούν ενδοσκοπικά
– Αιμορραγία
– Φλεγμονωδεις νόσοι (ελκώδης κολίτιδα)
– Ισχαιμία
– Πρόπτωση ορθού
Ποιες είναι οι επεμβάσεις κολεκτομής;
Η μορφή της κολεκτομής διαφέρει αναλόγως με το τμήμα του παχέος εντέρου που πρόκειται να αφαιρεθεί, με βάση την υποκείμενη πάθηση:
– Δεξιά ημικολεκτομή (αφαίρεση του δεξιού τμήματος του παχέος εντέρου – δεξιό κόλον)
-Εγκαρσιεκτομή (αφαίρεση του οριζόντιου τμήματος του παχέος εντέρου – εγκάρσιο κόλον)
– Αριστερή ημικολεκτομή (αφαίρεση του αριστερού τμήματος του παχέος εντέρου – αριστερό κόλον)
– Σιγμοειδεκτομή (αφαίρεση τμήματος του αριστερού κόλου που ονομάζεται σιγμοειδές κόλον)
– Προσθία / χαμηλή προσθία / κοιλιοπερινεϊκή εκτομή (αφαίρεση του σιγμοειδούς κόλου και του ορθού)
Υφολική κολεκτομή
Η υφολική κολεκτομή συνιστά την αφαίρεση όλου του παχέος εντέρου, πλην του ορθού και διενεργείται συνηθέστερα σε σοβαρές περιπτώσεις ελκώδους κολίτιδας, εντερικής απόφραξης ή αιμορραγίας.
Ολική κολεκτομή
Κατά την ολική κολεκτομή αφαιρείται ολόκληρο το παχύ έντερο και στη συνεχεία πραγματοποιείται ειλεοπρωκτική αναστόμωση, δηλαδή ένωση του λεπτού εντέρου με τον πρωκτό ή μόνιμη ειλεοστομία, δηλαδή παρά φύση έδρα. Διενεργείται συνήθως σε περιπτώσεις ελκώδους κολίτιδας ή διάχυτης παρουσίας πολυπόδων στο παχύ έντερο.
Λαπαροσκοπική κολεκτομή
Στις λαπαροσκοπικές κολεκτομές ο χειρουργός κάνει 4 ή 5 μικρές τομές 0.5 – 1 εκ και όλη η επέμβαση γίνεται μέσα από στενά αυλοφόρα όργανα, τα trocars, από όπου εισάγονται τα εξειδικευμένα λαπαροσκοπικά χειρουργικά εργαλεία. Το λαπαροσκόπιο, ένα μικροσκοπικό τηλεσκόπιο συνδεδεμένο με μια βιντεοκάμερα, εισέρχεται και επιτρέπει στον χειρουργό να βλέπει τα εσωτερικά όργανα του ασθενούς σε μεγέθυνση στην οθόνη μιας τηλεόρασης. Μία από τις μικρές τομές μεγαλώνει 4-6 εκατοστά στο τέλος της επέμβασης προκειμένου να εξέλθει το τμήμα του εντέρου που έχει αφαιρεθεί.
Λαπαροσκοπική κολεκτομή – Πλεονεκτήματα
Μερικά από τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής κολεκτομής είναι:
- Το μικρότερο χειρουργικό τραύμα
- Η μικρότερη απώλεια αίματος
- Η γρηγορότερη λειτουργία του εντέρου
- Ο μικρότερος μετεγχειρητικός πόνος
- Το αισθητικά καλύτερο αποτέλεσμα
- Ο μικρότερος χρόνος παραμονής στο νοσοκομείο
- Η συντομότερη επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες
Υπάρχουν περιπτώσεις που μια κολεκτομή δεν μπορεί να γίνει λαπαροσκοπικά;
Σε έναν αριθμό ασθενών ενδέχεται να μην είναι δυνατόν να διενεργηθεί λαπαροσκοπική κολεκτομή. Παράγοντες που μπορεί να αυξήσουν τις πιθανότητες για πραγματοποίηση ανοιχτής επέμβασης είναι η παχυσαρκία, το ιστορικό προηγούμενων πολλαπλών επεμβάσεων στην κοιλιά, που ίσως έχουν δημιουργήσει πολλές συμφύσεις, αιμορραγικά προβλήματα κατά τη διάρκεια της επέμβασης και η αδυναμία λήψης καθαρής εικόνας των οργάνων.
Διατροφή μετά από εγχείρηση παχέος εντέρου (κολεκτομή)
Ο ιατρός συστήνει στον ασθενή εξατομικευμένη διατροφή μετά από εγχείρηση αφαίρεσης τμήματος του παχέος εντέρου, που περιλαμβάνει δίαιτα χαμηλού υπολείμματος. Μία τέτοια δίαιτα περιέχει μικρή ποσότητα φυτικών ινών, με στόχο τη μείωση του όγκου των κοπράνων. Η επαναφορά σε φυσιολογική δίαιτα γίνεται σταδιακά. Ο ασθενής θα πρέπει να προτιμά 3-4 μικρά γεύματα με μεσοδιάστημα αρκετών ωρών, μασώντας πολύ καλά τη τροφή. Θα πρέπει να αποφεύγεται η κατανάλωση γευμάτων μεγάλης ποσότητας, τουλάχιστον για τις πρώτες 15 ημέρες.
