Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ένας τύπος καρκίνου που ξεκινά στο παχύ έντερο. Το παχύ έντερο είναι το τελευταίο μέρος του πεπτικού σωλήνα.
Συνήθως προσβάλλει ηλικιωμένους, αν και μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Αρχίζει συνήθως ως μικρές, μη καρκινικές (καλοήθεις) συστάδες κυττάρων που ονομάζονται πολύποδες οι οποίοι σχηματίζονται στο εσωτερικό του παχέος εντέρου. Με την πάροδο του χρόνου μερικοί από αυτούς τους πολύποδες μπορούν να εξαλλαγούν σε καρκίνο του παχέος εντέρου.
Οι πολύποδες μπορεί να είναι μικροί και να παρουσιάζουν ή όχι, συμπτώματα. Για το λόγο αυτό, οι γιατροί συνιστούν τακτικές εξετάσεις επιλογής για να βοηθήσουν στην πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου εντοπίζοντας και αφαιρώντας πολύποδες πριν μετατραπούν σε καρκίνο.
Καρκίνος παχέος εντέρου – Συμπτώματα
Ο καρκίνος του παχέος εντέρου μπορεί να μην εμφανίζει συμπτώματα, ειδικά στα αρχικά στάδια. Τα συμπτώματα κατά τα πρώτα στάδια, μπορεί να περιλαμβάνουν:
- δυσκοιλιότητα
- διάρροια
- αλλαγές στο χρώμα των κοπράνων
- αλλαγές στο σχήμα των κοπράνων
- αίμα στα κόπρανα
- αιμορραγία από το ορθό
- υπερβολικά αέρια
- κοιλιακές κράμπες
- κοιλιακό άλγος
Συμπτώματα καθυστερημένου σταδίου
Τα συμπτώματα του καρκίνου του παχέος εντέρου είναι πιο εμφανή στα τελευταία στάδια (στάδια 3 και 4). Εκτός από τα παραπάνω συμπτώματα, υπάρχουν:
υπερβολική κόπωση
ανεξήγητη αδυναμία
ακούσια απώλεια βάρους
αλλαγές στα κόπρανα που διαρκούν περισσότερο από ένα μήνα
τεινισμος (αίσθηση μη ολοκληρωμένης κένωσης)
έμετος
Εάν ο καρκίνος του παχέος εντέρου εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος, μπορεί επίσης να υπάρχει:
- ίκτερος ή κίτρινα μάτια και δέρμα
- πρήξιμο στα χέρια ή τα πόδια
- δυσκολίες στην αναπνοή
- χρόνιοι πονοκέφαλοι
- θολή όραση
- αυτόματα κατάγματα οστών
Αιτίες
Γενικά, ο καρκίνος του παχέος εντέρου ξεκινά όταν τα υγιή κύτταρα στο παχύ έντερο αναπτύσσουν αλλαγές (μεταλλάξεις) στο DNA τους. Το DNA ενός κυττάρου περιέχει ένα σύνολο οδηγιών που λένε σε ένα κύτταρο τι να κάνει. Με τον καιρό, τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να αναπτυχθούν, να εισβάλουν και να καταστρέψουν τον φυσιολογικό ιστό. Επίσης τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να ταξιδέψουν σε άλλα μέρη του σώματος για να σχηματίσουν εναποθέσεις εκεί (μετάσταση).
Παράγοντες κινδύνου
Υπάρχει μια αυξανόμενη λίστα παραγόντων κινδύνου που δρουν μόνoι τους ή σε συνδυασμό για να αυξήσουν τις πιθανότητες ενός ατόμου να αναπτύξει καρκίνο του παχέος εντέρου.
Διορθωτικοί παράγοντες κινδύνου:
ηλικία άνω των 50 ετών.προηγούμενο ιστορικό πολύποδων παχέος εντέρου.
ιστορικό νόσων του εντέρου.
οικογενειακό ιστορικό γενετικών συνδρόμων καρκίνου του παχέος εντέρου.
φυλή αφροαμερικάνων
Τροποποιήσιμοι παράγοντες κινδύνου: - παχυσαρκία
- κάπνισμα
- αλκοόλ
- διαβήτης τύπου 2
- καθιστική ζωή
- διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε επεξεργασμένα κρέατα.
Πρόληψη
Είναι αναγκαία η διενέργεια κολονοσκόπησης σε ηλικία 50 ετών σε όλους, ανεξαρτήτως ατομικού ή οικογενειακού ιστορικού.
Άτομα με ιστορικό καρκίνου παχέος εντέρου στην οικογένεια πρέπει να υποβληθούν σε προληπτικό έλεγχο σε ηλικία τουλάχιστον δέκα χρόνια μικρότερη από την ηλικία εμφάνισης του καρκίνου στο μέλος που έπασχε.
Αλλαγή του τρόπου ζωής:
Αύξηση της κατανάλωσης φρούτων,λαχανικών καθώς και δημητριακών ολικής αλέσεως.
Κατανάλωση αλκοόλ με μέτρο, αν όχι καθόλου.
Διακοπή καπνίσματος.
Άσκηση τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας ..
Διατήρηση ενός υγειούς βάρους.Καρκίνος παχέος εντέρου – Διάγνωση
Μια έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του παχέος εντέρου δίνει την καλύτερη πιθανότητα για θεραπεία
Το Αμερικανικό Κολλέγιο Ιατρών (ACP) συνιστά έλεγχο για άτομα ηλικίας 50 έως 75 ετών, με μέσο κίνδυνο για την πάθηση και με προσδόκιμο ζωής τουλάχιστον 10 ετών.Κολονοσκόπηση
Εάν εντοπιστούν ύποπτες περιοχές, λαμβάνονται βιοψίες και αφαιρούνται οι πολύποδες.
Εξετάσεις αίματος
Καμία εξέταση αίματος δεν μπορεί να διαγνώσει τον καρκίνο του παχέος εντέρου. Αλλά μπορεί να δώσει ενδείξεις σχετικά με τη συνολική υγεία, όπως εξετάσεις για τη λειτουργία των νεφρών και του ήπατος.
Εξέταση για μια χημική ουσία που παράγεται μερικές φορές από καρκίνους του παχέος εντέρου (καρκινοεμβρυονικό αντιγόνο ή CEA). Με την πάροδο του χρόνου, το επίπεδο της CEA στο αίμα μπορεί να βοηθήσειστην κατανόηση της πρόγνωσή και εάν ο καρκίνος ανταποκρίνεται στη θεραπεία.Καρκίνος παχέος εντέρου – Θεραπευτική αγωγή
Εξαρτάται από τη θέση του καρκίνου, το στάδιο και άλλα προβλήματα υγείας. Η θεραπεία για τον καρκίνο του παχέος εντέρου συνήθως περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση για την απομάκρυνση του καρκίνου.
Συνιστώνται επίσης θεραπείες, όπως ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία.
Χειρουργική επέμβαση για καρκίνο του παχέος εντέρου σε πρώιμο στάδιο.
Εάν ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι πολύ μικρός, τότε έχουν θέση ελάχιστες επεμβατικές προσεγγίσεις, όπως:
Αφαίρεση πολύποδων κατά τη διάρκεια κολονοσκόπησης (πολυπεκτομή).
Εκτομή ενδοσκοπικού βλεννογόνου
Ελάχιστα επεμβατική χειρουργική επέμβαση (λαπαροσκοπική χειρουργική).Χειρουργική επέμβαση για πιο προχωρημένο καρκίνο του παχέος εντέρου.
Εάν ο καρκίνος έχει αναπτυχθεί και έχει προσβάλει όλα τα τοιχώματα του παχέος εντέρου ή τα έχει ξεπεράσει, μπορεί να συνιστάται:
Μερική κολεκτομή. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ο χειρουργός αφαιρεί το τμήμα του παχέος εντέρου που περιέχει τον καρκίνο, μαζί με ένα περιθώριο φυσιολογικού ιστού και στις δύο πλευρές του καρκίνου. Αυτή η διαδικασία μπορεί συνήθως να γίνει με μια ελάχιστα επεμβατική προσέγγιση (λαπαροσκόπηση).
Αφαίρεση λεμφαδένων. Οι κοντινοί λεμφαδένες αφαιρούνται επίσης κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης καρκίνου του παχέος εντέρου και ελέγχονται για καρκίνο.Χειρουργική επέμβαση για μεταστιτικό καρκίνο.
Εάν ο καρκίνος είναι πολύ προχωρημένος, ο χειρουργός μπορεί να συστήσει εγχείρηση για την ανακούφιση της απόφραξης του παχέος εντέρου ή άλλων παθήσεων προκειμένου να βελτιωθούν τα συμπτώματα. Αυτή η χειρουργική επέμβαση δεν γίνεται για τη θεραπεία του καρκίνου, αλλά για την ανακούφιση σημείων και συμπτωμάτων, όπως απόφραξη, αιμορραγία ή πόνος.
Χημειοθεραπεία
Η χημειοθεραπεία περιλαμβάνει τη χρήση φαρμάκων κατά των καρκινικών κυττάρων. Για άτομα με καρκίνο του παχέος εντέρου, η χημειοθεραπεία πραγματοποιείται συνήθως μετά από χειρουργική επέμβαση, όταν χρησιμοποιείται για την καταστροφή τυχόν καθυστερημένων καρκινικών κυττάρων. Η χημειοθεραπεία ελέγχει επίσης την ανάπτυξη όγκων.
Η χημειοθεραπεία συχνά παρουσιάζει παρενέργειες που πρέπει να ελέγχονται με επιπλέον φάρμακα.
Ακτινοβολία
Η ακτινοβολία χρησιμοποιεί μια ισχυρή δέσμη ενέργειας, παρόμοια με αυτήν που χρησιμοποιείται στις ακτίνες Χ, για να στοχεύσει και να καταστρέψει καρκινικά κύτταρα πριν και μετά τη χειρουργική επέμβαση. Η ακτινοθεραπεία συμβαίνει συνήθως παράλληλα με τη χημειοθεραπεία.
Άλλα φάρμακα
Μπορεί επίσης να συνιστώνται στοχευμένες θεραπείες και ανοσοθεραπείες.
